“Ja!”, roept Jeroen van den Tillaar plotseling, “Risse Groep heeft eigenlijk wat weg van een Engelse pub! Als je hier in Nederland een kroeg binnenloopt kijken mensen je aan. Ze denken: ‘jou ken ik niet’ en ze draaien zich weer om. In Engeland gaat dat heel anders. Je hebt altijd aanspraak, mensen willen je letterlijk omarmen en je ontmoet er wel eens vrienden voor het leven.” En dat gaat natuurlijk gepaard met heel wat Engelse humor en Pints of Lager. “Hier bij Risse Groep zijn mensen ook vaak open als in Engeland. Die kameraadschap en saamhorigheid die je kunt treffen in een voetbalstadion, die vind ik hier op een bepaalde manier ook wel eens bij collega’s”. Jeroens ogen schitteren als hij praat over zijn vele passies: Engeland, voetbalwedstrijden, mode en zijn 150 + paar schoenen.
Nieuwe passie
Een paar jaar terug kwam daar een nieuwe passie bij: Risse Groep. Als je Jeroens enthousiasme hoort, herinnert weinig aan de zwarte periode die hij een paar jaar geleden doormaakte. Twee noodlottige gebeurtenissen zorgden ervoor dat hij in een diepe depressie terechtkwam: hij raakte zijn vrouw kwijt en zijn baan. Alle zekerheden in zijn tot dan toe zonnige leven waren in één klap weggevaagd. Een depressie is in zekere zin ook een wedstrijd, een afmattende wedstrijd tegen je eigen demonen.
Mensen
Jeroen ging diep. “Ik zat er helemaal doorheen. Maar ik was gelukkig niet alleen in mijn moeilijke periode”, vertelt hij, “Er waren mensen die veel voor me betekenden, zoals mijn broer die zes jaar ouder is, maar met wie ik me toch een eeneiige tweeling voel. Een vriendin van me, Cilla, kwam met het gouden idee. Zij had opdrachten gedaan voor Risse Groep en ze zei dat het echt een plek is voor een sociale jongen zoals ik. Ik ben namelijk een sociaal dier, mijn vader was een ouderwetse socialist en de hele familie leeft bij het kernwoord ‘sociaal’.”
Jeroen kwam in contact met Claudia Moonen, toenmalig manager van Werk.Kom. “Zij kende mij uit een vorige baan en ze zag het zitten als ik een werkervaringstraject kwam volgen. In eerste instantie grinnikte ik: ‘Ik ga naar Risse Groep. Misschien ga ik snoep inpakken.’”
Spannend
Hij ging een stage volgen bij Werk.Kom. Met een siddering in zijn stem zegt hij: “De eerste werkdag moest ik ‘s ochtends kokhalzen van de spanning. De depressie maakte me onzeker. Kon ik het nog wel? Een zekere faalangst voelde ik na die rotperiode, maar al gauw ging ik me goed voelen hier. Ik voelde me thuis en ik voelde me gezien door collega’s. En op een dag zagen collega's me nog meer opbloeien toen ik in het ATC (voormalig Risse Industrie) rondliep. “Jij kunt super leuk met mensen uit onze doelgroep omgaan!” zei ze. Een nieuw idee werd geboren. Jeroen ging meelopen op de snoep-afdeling (BRC) van Roger Pirson.
Stimulans
“Ik kende Roger alleen omdat ik hem altijd tegenkwam op de gang, dus we waren nooit nader tot elkaar gekomen”, lacht Jeroen. “In de praktijk bleek het ook nog een hele aardige man te zijn. Het klikte steeds beter en Roger gunde mij iets. Hij stimuleerde me om steeds meer uit mezelf te halen.” Mede dankzij zijn vertrouwen groeide Jeroens vertrouwen in zichzelf verder. Hij kwam steeds weer een stap vooruit. Eerst werd hij voorman op de BRC-afdeling (snoep) en vervolgens ging Jeroen halve dagen werken op de switch-afdeling. “Misschien word ik over twee jaar ontwikkelcoach”, droomde hij. En toen… kwam er een vacature. Jeroen solliciteerde met de gedachte dat zijn tijd nog lang niet gekomen was. Vervolgens werd hij verrast en werd ontwikkelcoach.
Geleerd
Jeroen haalde ook wijsheid uit zijn moeilijke periode. “Er zijn een paar dingen die ik leerde in mijn depressie die me helpen in mijn werk. Ik bekijk iedereen van mens tot mens en oordeel niet snel. Iedereen heeft een eigen verhaal. Iedereen kan klote dingen meemaken. Iedereen kan diep in de shit terechtkomen. Ik wil mensen helpen uit die shit te komen. In mijn werk hoor ik soms verhalen die heel heftig zijn, soms maakt het me even misselijk. En als ik één ding nóg beter geleerd heb in mijn diepste dal dan is het inlevingsvermogen. Ik kan empathie voelen voor ieder mens, zelfs mensen die voor een andere voetbalclub zijn!”, lacht hij. “Ik heb nog een grotere drive gekregen om mensen te helpen, dus ik zit hier helemaal goed en ik ben ook nog vertrouwenspersoon geworden!”
Vast contract
Afgelopen jaar kreeg Jeroen een vast contract. “Dat heb ik gevierd met heel wat biertjes!” Hier zit een man die zijn leven heel goed op de rit heeft. Want misschien ga je het leven nóg meer waarderen als je ook de schaduwzijde hebt gezien. Jeroen is blij met wat hij heeft. Een fijne baan. Twee geweldige kinderen. Een hele leuke nieuwe vrouw. Een feestelijke hobby: voetbalwedstrijden bezoeken. Een overdonderend assortiment van schoenen staat in de kast.
Adidas
Hij weet nog goed dat hij zijn eerste Adidasjes kocht, een trend die kwam overwaaien van voetbalsupporters uit Engeland en hij reist heel Europa door met zijn kameraden om voetbalwedstrijden te volgen. Er gaat weinig boven samen zingen in een stadion. De komende tijd gaat hij het wat rustiger aan doen op dat vlak. “Het is ook wel lekker om voetbal te kijken voor de Tv met een hapje en een drankje, want ik ben een Bourgondiër!’ Even strijkt hij over zijn buik.
Kippenvel
Een gigantische collectie LP’s bezit deze muziekfanaat, vooral Ska, Reggae, punk en 80’s muziek. Heel wat bezoekjes brengt Jeroen aan concerten van de grootste artiesten. “Mijn kinderen hebben ook een gedegen muzikale opvoeding gehad. Toen ze nog klein waren nam ik ze mee naar optredens en dan zette ik ze wel eens op het podium. Stonden mijn kids gewoon helemaal uit hun dak te gaan samen met ons idool en het publiek smolt. Dat heeft hele mooie kippenvel momenten opgeleverd. Eigenlijk zit het leven vol met mooie momenten. Met hun charmeoffensief hebben ze ook talloze artiesten geïnspireerd om hun LP’s te signeren. Teamwork, ook met je eigen kids!
Jeroen is zomaar de hoofdpersoon geworden van een leven waar hij een paar jaar terug alleen nog maar van durfde te dromen. Hij is als een winnaar uit de wedstrijd met hem zelf gekomen. Daar heeft hij keihard voor gewerkt. En hij is ook regelmatig dankbaar voor alle mensen die er voor hem waren en voor hem zijn. Want gelukkig was hij nooit alleen.
#Samen.
Wij zijn trots op deze gouden kerel!
