’38 Jaar geleden begon ik aan een mooie reis door het Risse-landschap’, zegt Rob Poppelaars, ‘Risse Groep is altijd een heel belangrijk deel van mijn leven geweest. Ik voelde me écht verbonden, ik voelde elke dag eigenaarschap en ik heb de grote transities binnen de sw-wereld mogen meemaken.’
Transitie productiebedrijf
‘Lang geleden transformeerde Risse Groep van voornamelijk een arbeid en zorg-taak naar een productiebedrijf. Dat was een opwindende tijd. Toen gingen we innoveren en aan de slag met moderne productiemiddelen, we hadden onder andere een eigen drukkerij en een afdeling metaal en elektro en we werkten met geavanceerde machines. In die tijd werd een exclusieve arbeidsmarkt gecreëerd. Wie niet goed meekon op de reguliere arbeidsmarkt kwam bij ons terecht.’
Wat heb je nodig?
‘Mijn instelling was toen: talent ontdek je niet achter je bureau. Ik ging zo veel mogelijk de vloer op en ik ging uit van normaal en dan ontdek je speciaal. Waar ligt iemands unieke kracht? Ik vroeg me altijd af: wat heeft deze specifieke medewerker nodig om goed te kunnen functioneren? Iemand met autisme heeft iets anders nodig dan een ander bijvoorbeeld. Als je kunt bieden wat iemand nodig heeft, kun je het maximale uit diegene halen. Ik zag die trots bij mensen als ze iets goed doen. Risse Groep heeft altijd op allerlei manieren de successen van medewerkers gevierd. Dat is heel goed. Het mooiste wat ik ga missen is het zien dat mensen als ze een stap zetten daar achteraf heel gelukkig van worden, hoewel het eerst spannend was.’
Relaxed zonder zoete broodjes
Wat voor leidinggevende was Rob eigenlijk? ‘Ik was meestal relaxed, maar het was niet alleen zoete broodjes bakken. Ik confronteerde medewerkers ook met hun gedrag. Ooit deed ik een assessment en daar kwam uit: ‘als het woord eigenwijs niet bestond heette het Rob Poppelaars’. Daar moest ik om grinniken. Toen ik het thuis voorlegde zeiden ze in koor: ‘ja dat ben jij!’ Ik heb altijd een eigen kijk gehad. En ik ben altijd mezelf geweest. Er was geen maandag-Rob en een vrijdag-Rob, een kameleon ben ik nooit geweest. En dat is goed want mensen hebben houvast nodig.’
Transitie ontwikkelbedrijf
Momenteel is er weer een transitie begonnen: Risse Groep transformeert naar een ontwikkelbedrijf. Hoe kijkt Rob hiernaar? ‘Ik vind het heel goed. We gaan naar een inclusieve arbeidsmarkt waarin er plaatsgemaakt wordt voor iedereen. De ontwikkeling van medewerkers staat centraal en arbeid is daarbij het middel. Mensen gaan stap voor stap ontwikkelen, ook buiten de deur. Ik vind bijvoorbeeld het Werken op Locatie (WOL) een hele goede ontwikkeling. Mensen gaan in een veilige setting met hun eigen collega’s en werkleiding werken op een andere werkvloer zoals HC groep of Upstairs. Het is laagdrempelig en medewerkers groeien enorm.’
Pensioenhulphond
Wat gaat Rob doen tijdens zijn pensioen? ‘Ik heb een hondje uit Roemenië aangeschaft, het is een soort ‘pensioenhulphond’, lacht hij. ‘Nu kan ik weer naar het bos. Ik denk altijd dat als je als man zonder hond alleen in het bos loopt mensen denken: ‘wat doet die enge man daar?’ Nu kan ik me weer met recht in het bos vertonen!’ Verder ga ik meer tijd doorbrengen met mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. En we gaan meer op reis.’ Dat zijn mooie plannen Rob!
Afscheid
‘Ik ben geen type voor een groot afscheid, dus ik doe mijn afscheid ‘op z’n Robs’. Ik heb 300 zaadjes voor klavertjes 4 gekocht voor alle mensen van wie ik afscheid neem. De gedachte hierachter is: ‘alles wat je aandacht geeft groeit.’ Dit zinnetje is ook een motto voor me geweest binnen mijn loopbaan bij Risse Groep. Ik maak een persoonlijk tekstje voor mensen. Ik gun iedereen bij Risse Groep: hoop, vertrouwen, liefde en geluk. En ik wens iedereen een mooie, energievolle reis bij Risse Groep.’
‘En nu ik wegga zie ik heel veel jong en wat ouder talent dat met nieuwe energie en middelen iets heel moois neer gaat zetten. Ik laat Risse Groep met veel vertrouwen achter. Het is in goede handen!’ Dat is mooi om te horen. Rob bedankt voor alles en we wensen jou een heerlijk pensioen!
