Vanochtend stonden heel wat medewerkers aan de receptie klaar om Peter te verrassen. Maar Peter verraste ons andersom ook! Hij kwam binnenrijden op een fiets met lege blikjes/flesjes aan een touwtje er achteraan. Zoals je dat bij bruiloften ziet. Het was een spectaculair afscheid. En hier volgt het afscheidsinterview met Peter:
“Die glimlach op het gezicht van collega’s vind ik onbetaalbaar. Dat ga ik enorm missen,” zegt Peter met een zweempje weemoed in zijn stem. Niemand serveert zo vaak een grapje in de wandelgangen als onze portier Peter van de Port. Hij is de huiskomediant van Risse Groep en hij gaat ons verlaten. #Puur Peter. “Weet je wat ik vooral ga missen? De saamhorigheid en het thuisgevoel.”
En hij is ook nog een harde werker. Peter heeft dienstbaarheid hoog in het vaandel staan. “Ik probeer altijd tijd te maken voor mensen en zoek naar oplossingen voor de problemen van alledag.” Ook staat hij bekend als een kei in BHV. Daar zoekt Peter ook naar oplossingen. “Onze collega Rim was laatst gevallen met de fiets, toen hadden we geen doekje om het te ontsmetten. Dan zorg ik ervoor dat we een desinfecteerdoekje onder de kraan houden en zo het desinfecteermiddel verdunnen zodat we Rim kunnen helpen. Rim heeft trouwens een prachtige cartoon van me gemaakt voor het afscheid!” Peter met een stuk vlaai: want daar is hij verzot op.
En dan nu een mooie herinnering? Soms maakte Peter er samen met collega’s een mini-theatervoorstelling van. Zijn ogen beginnen te schitteren. “Ik deed eens een act met Lisette Schuman op de afdeling Assemblage. Ze hadden daar een grote opdracht: het inpakken van paaseieren. Lisette plantte mij op een stoel en zette me aan het werk. Dat ging natuurlijk helemaal mis. “Verdomme nog Peter, wat maak je er weer een ellendige zooi van. Jij kunt ook niks.” “Maar het is allemaal zo moeilijk…”, jammerde ik. Lisette bleef maar foeteren ‘Kop dicht en werken!’ en Peter brak het denkbeeldige angstzweet uit. De collega’s op de afdeling hadden lol. Britt riep: “Ik moet nu naar het w.c., ik hou het niet meer!” En toen ging de bel. Saved by the bell dus.
Peter, we gaan je grappen en grollen en je dienstbaarheid enorm missen! Bedankt voor alles en geniet van je pensioen!
